Ten tweede wordt het stalen stuk virtueel nagemaakt. Daarbij kan de 3D-geometrie van het stuk direct in de software worden ingeladen. Deze geometrie wordt dan volgens een algoritme ingedeeld in rasters (“meshes”), waarbij de fijnste gevoeligheid wordt toegepast op de buitenkant van het stalen stuk, aangezien de grootste en snelste veranderingen op deze plaats optreden.

Als derde stap doorloopt de virtuele geometrie dan het virtuele productieproces, waaruit informatie volgt m.b.t. de temperatuurgeschiedenis, de metallurgische samenstelling,  de restspanningen, en de vervormingen.

Ten slotte wordt onze software  gebruikt om een oplossing aan te bieden voor de vervormingsproblemen. Deze oplossing kan enerzijds bestaan uit het aanpassen van de productieparameters (bijvoorbeeld tijden en temperaturen in de oven of het oliebad, de manier van ophanging of ondersteuning …) of het aanpassen van de geometrie van het stuk binnen de toegelaten marges, zodat deze niet langer – of veel minder – vervormt tijdens de productie.